به گفته‌ی سمانه‌ی طاهری‌زاده، خانواده‌ها می‌توانند با مراجعه به سایت سازمان بهزیستی کشور، پرسشنامه‌ی مربوطه را تکمیل کنند و در صورت مثبت بودن پاسخ سه سؤال یا بیشتر از 10 سؤال این پرسشنامه، باید به بهزیستی استان یا شهرستان محل سکونت‌شان مراجعه نمایند تا به یکی از مراکز مجاز به غربالگری اوتیسم معرفی شوند.
وی با یادآوری اینکه فعلا فقط در مشهد و نیشابور، آزمایش گارس برای قطعی شدن تشخیص اوتیسم انجام می‌شود گفت: والدین در سایر شهرستان‌ها می‌توانند به یکی از این دو شهر مراجعه کنند و پس از آزمایش و تشخیص قطعی، به بهزیستی بروند تا برای کودک، پرونده تشکیل شود.
طاهری‌زاده گفت: در حال حاضر 8 مرکز توانبخشی روزانه در خراسان رضوی فعالیت دارند که شش تا در مشهد و یکی در نیشابور است و یک مرکز هم قرار است در سبزوار تأسیس شود که امیدواریم تا پایان سال انجام شود.
وی خاطر نشان کرد: خانواده‌های کودکان اوتیسم باید به یکی از این مراکز بروند تا اقدامات و آموزش‌های توانبخشی برای آنها و کودک‌شان انجام شود.
کارشناس مسؤول کودکان اوتیسم تأکید کرد: از آنجا که تشخیص اوتیسم در سنین 2 تا 5 سالگی، بهترین زمان برای اقدامات توانبخشی کودک است لذا به خانواده‌ها توصیه می‌شود این زمان طلایی را از دست ندهند زیرا هر چه زمان بگذرد، توانبخشی کودک، کندتر و دیر اثرتر خواهد بود.
طاهری‌زاده یادآور شد: این شیوه‌ی غربالگری اوتیسم به عنوان یک روش پذیرفته شده در بیشتر کشورهای دنیا انجام می‌شود و پرسشنامه‌ی مذکور توسط کارشناس و مشاور علمی برنامه، استاندارد شده است و حضور بیشتر اعضای خانواده در شرایط فعلی در منزل، فرصت خوبی است که به مشکلات تندرستی جسم و روان کودکان پرداخته شود.
وی در خصوص چیستی اختلال اوتیسم گفت: اختلال اوتیسم برای تمام عمر است و در حال حاضر درمانی برایش وجود ندارد اما داروهایی هستند که می‌توانند برخی از علایم ناشی از اوتیسم مثل رفتارهای پرخاشگرانه و آسیب‌رسان مثل بهم‌ریختن‌های ناگهانی یا قشقرق به پا کردن را کنترل کنند.
وی در زمینه‌ی علل ابتلا به این اختلال گفت: دانشمندان، علت دقیق پیدایش اوتیسم را نمی‌دانند اما از آنجا که در درون خانواده‌ها و اعضای آنها روی می‌دهد، احتمالا ژن‌ها در پیدایش آنها نقش دارند.
وی افزود: تحقیقات برای بررسی تأثیر مواد شیمیایی، عوامل محیطی و عفونت‌ها در ایجاد اوتیسم ادامه دارد و تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که مصرف برخی داروها مثل تالیدومید و والپروئیک اسید در دوران بارداری، احتمال ابتلای جنین به اوتیسم را افزایش می‌دهد.
طاهری‌زاده در باره‌ی میزان شیوع این اختلال گفت: میزان شیوع اختلال طیف اوتیسم در دختران و پسران متفاوت است و در آخرین گزارش‌های پژوهشی، میزان شیوع آن یک درصد عنوان شده است.
وی اضافه کرد: اختلال طیف اوتیسم به مجموعه‌ای از اختلالات رشدی عصبی گفته می‌شود که مهارت‌های کلامی و غیر کلامی، ارتباطی و تعامل اجتماعی را به طور معنی‌داری تحت تأثیر خود قرار می‌دهد و علاوه بر اثرگذاری بر جنبه‌های رشدی و اجتماعی، عملکردهای آموزشی و شناختی فرد را نیز متأثر می‌سازد.
وی در زمینه‌ی علائم اختلال اوتیسم گفت: نشانه‌های هشداردهنده‌ی این اختلال شامل عدم واکنش به صدای مادر و خود، عدم ارتباط چشمی، فقدان لبخند اجتماعی، فقدان تک کلمه تا 16 ماهگی، فقدان عبارت‌های دو کلمه‌ای تا 2 سالگی و از دست دادن مهارت‌های زبانی می‌باشد.
وی تأکید کرد: البته کودکان فاقد اوتیسم هم ممکن است چنین علائمی از خود نشان دهند ولی بهتر است در صورت مشاهده‌ی چنین علائمی، والدین کودک را برای بررسی تخصصی، نزد متخصص ببرند.
طاهری‌زاده گفت: پس از تشخیص قطعی اوتیسم در کودک، ما اقدامات و برنامه‌های توانبخشی را برای کودک و خانواده شروع می‌کنیم که این برنامه‌ها باید در درازمدت ادامه پیدا کند و حتما خانواده باید در این برنامه‌ها مشارکت داشته باشند.
وی تصریح کرد: اگر کودک دارای اختلال اوتیسم، تحت توانبخشی قرار نگیرد مشکلات جدی برای خود و خانواده ایجاد می‌کند و گاها ممکن است به پرخاشگری و خشونت دو سویه نیز منجر شود که به نفع خانواده و کودک نیست و آسیب‌های جدی به آنها می زند.
نظر شما