مدیرکل بهزیستی با توضیح ماهیت این پدیده گفت: «فرزندپذیری غیرقانونی به معنای دریافت کودک بدون طی مسیرهای مشخص قانونی است؛ مسیری که برای حفظ مصلحت کودک و اطمینان از صلاحیت خانواده توسط قانون طراحی و به وسیله بهزیستی انجام میگیرد.»
وی ادامه داد: « هنگامی که خانواده پس از چند سال به دلیل نداشتن مدارک هویتی کودک به مراجع قضایی یا بهزیستی مراجعه میکند، ابتدا لازم است تأیید شود که هیچگونه خرید و فروش یا ربایشی رخ نداده است و سپس پرونده در سامانه فرزندخواندگی تشکیل میشود. پس از ثبت پرونده، خانواده مانند سایر متقاضیان موظف است در ارزیابیهای سلامت روان، سوءپیشینه، عدم اعتیاد، بازدید منزل و دورههای آموزشی شرکت کند. تکمیل پرونده و تصمیمگیری در خصوص صدور مدارک هویتی کودک نیز به مرجع قضایی واگذار میشود که شرایط خانواده و مصلحت کودک را بهطور همزمان بررسی میکنند.»
برجی در تشریح دلایل گرایش برخی خانوادهها به مسیر غیررسمی نیز گفت: «بخش مهمی از این موارد ناشی از این تصور است که خانواده در مسیر قانونی فرزندخواندگی پذیرفته نمیشود؛ حال آنکه بسیاری از چالشها مانند سابقه اعتیاد درمانشده، برخی سوءپیشینههای قابل مدیریت یا محدودیتهای مالی، در فرایند قانونی قابل بررسی و اصلاح است. تنها در مواردی که فرد از نظر روانی یا رفتاری در وضعیت بحرانی باشد، امکان صدور مجوز وجود ندارد.»
مدیرکل بهزیستی درباره ساماندهی پروندههای موجود نیز افزود: «هدف ما جداکردن کودک از خانواده نیست. پس از طی مراحل قانونی و تأیید دستگاههای ذیربط، تلاش میشود کودک در همان خانواده بماند، مگر آنکه مصلحت کودک خلاف آن را ایجاب کند. در صورت تکمیل فرایند، کودک مانند سایر فرزندخواندهها از حمایتهای بهزیستی تا سن قانونی برخوردار میشود و میتواند از حمایتهای تحصیلی، اجتماعی، کمکهای موردی و... بهزیستی برخوردار گردد.»
وی در بخش دیگری از سخنانش بر اصلاح برخی فرایندها برای کاهش تمایل به مسیرهای غیررسمی تأکید کرد و گفت: «طولانی بودن بخشی از مراحل، بهویژه ارزیابیهای پزشکی قانونی و محدودیت نیروی انسانی، میتواند خانوادهها را از ادامه مسیر منصرف کند. استقرار تیمهای تخصصی در محل، واگذاری بخشی از آموزشها به مؤسسات تخصصی و تسریع در فرایندهای قضایی از جمله اقداماتی است که روند فرزندخواندگی را هم مطمئنتر و هم قابلدسترسیتر میکند.»
برجی در جمعبندی خاطرنشان کرد: «فرزندخواندگی غیررسمی مسیری پرخطر است؛ زیرا ممکن است کودک دوباره با همان شرایط بحرانی گذشته روبهرو شود. هدف اصلی ما این است که کودکی که آسیب دیده، دوباره در معرض آسیب قرار نگیرد و بتواند در خانوادهای دارای صلاحیت، امنیت و ثبات، مسیر رشد طبیعی خود را طی کند.»
نظر شما