به گزارش روابط عمومی اداره کل بهزیستی استان کرمان اعظم باقری، کارگردان نمایش «روزنه امید»، درباره سابقه خود در کار با کودکان کم‌توان ذهنی اظهار داشت: «۱۷ سال است که با کودکان کم‌توان ذهنی کار می‌کنم. البته به‌طور اتفاقی با این گروه آشنا شدم و به آن‌ها لقب فرشته‌های زمینی دادم. نمایش ما به مشکلات کودکان کم‌توان ذهنی با معلولیت‌های گفتاری، جسمی و ذهنی می‌پردازد و تلاش دارد مسائلی را که این کودکان در خانواده، فامیل، جامعه و محله با آن مواجه هستند، به تصویر بکشد.»
وی افزود: «این اثر، که در جشنواره منطقه‌ای تئاتر افراد دارای معلولیت به اجرا درآمد، روزنه امیدی برای پرداختن به مشکلات این کودکان است و نشان می‌دهد که باید فضایی ایجاد شود تا افراد مشابه و هم‌درد خود را پیدا کنند، جایی که کسی آن‌ها را مسخره نکند و عیب‌هایشان را گوشزد نکند.»
وضعیت تئاتر در یزد و امکانات موجود
باقری درباره وضعیت نمایش در یزد گفت: «وضعیت نمایش در یزد عالی است. من خودم یکی از بازیگران نمایش هستم و معتقدم که شرایط امکانات سالن‌ها، تولید آثار، بازیگران و آموزش تئاتر در این استان خوب است. ما اساتید برجسته‌ای مانند محمدرضا ابوالحسنی داریم که با برگزاری کلاس‌های رایگان نویسندگی و بازیگری، کمک شایانی به هنرمندان جوان و علاقه‌مندان می‌کنند.»
وی ادامه داد: «باید از این استاد بزرگوار که هم از لحاظ علمی و هم شخصیتی در سطح بالایی قرار دارند، تشکر ویژه کنم.»
چالش‌های اجرای آثار معلولان
کارگردان نمایش «روزنه امید» با اشاره به سختی‌های کار با گروه‌های معلولان خاطرنشان کرد: «هر گروه معلولیت سختی‌های خاص خود را دارد. مثلاً بچه‌های کم‌توان ذهنی چالش‌های ویژه‌ای در درک نمایش دارند و افرادی که معلولیت جسمی دارند، ممکن است از لحاظ ذهنی سالم باشند و کار با دیالوگ‌ها برایشان آسان‌تر باشد، اما مشکلات جسمی آن‌ها چالش‌های دیگری ایجاد می‌کند. به‌طور کلی، هر گروه سختی‌های خود را دارد و این سختی‌ها باید از سوی مخاطبان درک شوند.»
لزوم حمایت از تئاتر معلولان
اعظم باقری با تأکید بر لزوم حمایت نهادها از تئاتر معلولان اظهار داشت: «یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها، عدم حمایت کافی از این آثار است. چرا بهزیستی نباید همکاری بیشتری داشته باشد؟ چرا ما نمی‌توانیم آثار خود را در تالارهای بزرگ شهر اجرا کنیم؟ چرا باید تنها جشنواره‌های محدود برای معلولان برگزار شود؟ ما نیاز به حمایت داریم تا بتوانیم آثارمان را به‌طور عمومی اجرا کنیم و دیده شویم.»
وی تصریح کرد: «اگر ارشاد یا دیگر نهادها بتوانند برنامه‌ریزی کنند تا ما حداقل ۱۵ روز در سال زمان اجرای عمومی داشته باشیم، قطعاً نمایش‌های مرتبط با معلولان بیشتر دیده خواهد شد. این مسئله درد بزرگی است که ما هنوز با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنیم.»
این نمایش روز چهارشنبه ۲۱ آذرماه ساعت ۹:۳۰ صبح در پلاتوی تئاتر شهر کرمان به اجرا درآمد و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت.
نظر شما