مسعود فیروزی افزود: در تعریفی که امروزه سازمان بهداشت جهانی از معلولیت ارائه میکند، نقص یک عضو چیزی بیشتر از یک تفاوت نیست. این تفاوت اگر فرد را با محدودیت هایی در زندگی روزمره اش رو به رو ساخت و او را از حقوق بدیهی انسانی اش محروم کرد، باید ما را متوجه ایرادهای قوانین و سیطره کلیشه های اجتماعی نادرست در جامعه کند .در مدل پزشکی، وظیفه شخص معلول تطبیق خود با جامعه است اما بر خلاف آن در مدل اجتماعی، اجتماع مسوول تطبیق دادن نیازهای فرد معلول با شرایط می باشند.
وی ادامه داد: معلولان برای زندگی همچون سایر افراد جامعه حقوق مشابه دارند و هیچگونه استثنایی نباید دامنگیر تحقق حقوق انسانی آنان شود؛ حقوقی مانند حق داشتن زندگی خصوصی و خانوادگی، دسترسی به خدمات بهداشتی و اجتماعی، فرصتهای آموزشی و شغلی، مسکن، حمل و نقل، دسترسی به اطلاعات و برخورداری از زندگی اجتماعی، تسهیلات ورزشی، تفریحی و حضور در جامعه و مداخلۀ کامل سیاسی در تمامی موضوعات مربوط به آنان .هر چه از موانع محیطی کاسته شود و مناسب سازی فضای شهری اتفاق بیفتد، میزان مشارکت افراد دارای معلولیت در فعالیت های اجتماعی، تحصیلی و تفریحی افزایش می یابد.
مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی در انتها خاطرنشان کرد: بر اساس ماده 12 قانون جامع حمایت از معلولان ایران، رسانه ملی موظف است حداقل دو ساعت از برنامه ها در هفته را به آشناسازی مردم با توانمندی های معلولان اختصاص دهد. درحوزه‌معلولیت رسانه‌های نوین به‌عنوان قدرتمندترین ابزاربرای تغییرنگرش،فرهنگسازی،عادی‌سازی و برقراری ارتباط میان افراد دارای معلولیت می‌توانند موثر عمل کنند. رسانه‌ها با برجسته‌سازی برخی معضلات اجتماعی، موجبات جلب توجه‌حاکمیت و شهروندان را یک مسئله سبب میشوند. فراگیر بودن وآسانی دسترسی همواره درجهت‌اقناع وجلب توجه مردم استفاده شده است و این بیانگر نقش اساسی رسانه‌ها در تحقق حقوق افراد دارای معلولیت در جامعه است.
نظر شما