منشور حقوق شهروندی

ماده 2 – شهروندان از حق زندگی شایسته و لوازم آن همچون آب ، غذا ، ارتقای سلامت ، بهداشت محیط ، درمان ، دارو و خدمات پزشکی منطبق با معیارهای دانش روز ، شرایط محیط زیستی سالم برای ادامه زندگی برخوردارند .

ماده 3- حق زنان است که از برنامه ها و تسهیلات بهداشتی و درمانی ، آموزش مشاوره های مناسب برای تامین سلامت جسمی در زندگی (فردی ، خانوادگی و اجتماعی ) در مراحل مختلف به خصوص دوران بارداری ، زایمان ، بیماری ، فقر یا معلولیت برخوردار باشند .

ماده 4 – حق کودکان است که صرف نظر از جنسیت به طور خاص از هر گونه تبعیض ، آزار و بهره کشی مصون و از حمایت های اجتماعی متناسب مانند حوزه سلامت ، مراقبت در مقابل بیماریهای روحی ، روانی و جسمانی و بهداشتی ، درمانی برخوردار باشند .

ماده 5 – حق توانخواهان ( معلولین ) و سالمندان نیازمند است که از امکانات درمانی و توانبخشی برای بهبودی و توانمند شدن در جهت زندگی مستقل و مشارکت در جنبه های زندگی
 بهر مند شوند .

ماده 8 – شهروندان از کرامت انسانی و تمامی مزایای پیش بینی شده در قوانین و مقررات به نحو یکسان بهره مند هستند .

ماده 20- حق شهروندان است که امور اداری آنها با رعایت قانون ، بی طرفانه و به دور از هر گونه منفعت جویی یا غرض ورزی شخصی ، رابطه خویشاوندی ، گرایش های سیاسی و پیش داوری ، در زمان معین و متناسب رسیدگی و انجام شود .

ماده 21- حق شهروندان است که چنانچه تصمیمات نهادهای اداری و یا کارکنان را خلاف قوانین و مقررات بدانند ، از طریق مراجعه به مراجع اداری و قضایی صالح ، تقاضای احقاق حق کنند .

ماده 22 – حق شهروندان است که از تصمیمات و اقدامات اداری که به نوعی حقوق و منافع آنها را تحت تاثیر قرار می دهند آگاه شوند .

ماده 23 – مقامات و ماموران اداری باید در روابط خود با شهروندان پاسخگو و قابل دسترسی باشند و چنانچه درخواستی را رد کنند باید حسب تقاضا ، بصورت مکتوب پاسخ داده و حداکثر راهنمایی را در چارچوب صلاحیت های خود ارائه نمایند .

ماده 39 – حق شهروندان است که از اطلاعات شخصی آنها که نزد دستگاه ها و اشخاص حقیقی و حقوقی است ، حفاظت و حراست شود . در اختیار قرار دادن و افشای اطلاعات شخصی افراد ممنوع است و در صورت لزوم به درخواست نهادهای قضایی و اداری صالح منحصرا در اختیار آنها قرار
می گیرد. هیچ مقام مسئولی حق ندارد بدون مجوز صریح قانونی ، اطلاعات شخصی افراد را در اختیار دیگری قرار داده یا آنها را افشا کند .

ماده 52 – حق شهروندان است که از امکانات آموزشی ، مشاوره ای و پزشکی لازم در امر ازدواج بهره مند باشند .

ماده 53 – حق شهروندان است که از تدابیر و حمایت های لازم برای تشکیل ، تحکیم ، تعالی و ایمن سازی خانواده ، تسهیل ازدواج مبتنی بر ارزش ها و سنت های دینی و ملی برخوردار شوند .

ماده 54 – حق همه شهروندان بویژه زنان و کودکان است که از تعرض و خشونت گفتاری و رفتاری دیگران در تمام محیط های خانوادگی و اجتماعی مصون باشند و در صورت بروز هر نوع خشونت

 ماده 55 – حق کودکان است که از والدین و سرپرستان صلاحیت دار بهره مند باشند . جدا کردن کودکان از والدین و سرپرستان قانونی آنها ، صرفا بر اساس قانون خواهد بود .

ماده 73 – حق شهروندان است که از مسکن ایمن و متناسب با نیاز خود و خانواده شان بهره مند
شوند . دولت بر اساس نیاز و با رعایت اولویت و امکانات زمینه استیفای این حق را فراهم می نماید .

ماده 80– حق شهروندان است که از بهداشت محیطی و کاری سالم و ایمن و تدابیر ضروری برای پیشگیری از آسیبهای جسمی و روحی در محیط های کار بهره مند باشند .

ماده 83 – حق زنان است که از فرصت های شغلی مناسب و حقوق و مزایای برابر با مردان در قبال کار برابر ، برخوردار شوند .

ماده  84 – اشتغال اجباری کودکان به کار ممنوع است . موارد استثنا که در جهت منافع و مصالح آنان باشد صرفا به حکم قانون مجاز می باشد .

ماده 91 – حق شهروندان است که از محیط زندگی عاری از آسیب های فردی و اجتماعی از جمله مواد مخدر و روان گردان برخوردار باشند . گروه های آسیب پذیر و مددجویان از اقدامات موثر دولت در زمینه توانمند سازی ، امید به زندگی و اعمال سیاست های تامینی برخوردار می شوند .

ماده 111– توان خواهان باید به تناسب توانایی از فرصت و امکان تحصیل و کسب مهارت برخوردار باشند و معلولیت نباید موجب محرومیت از حق تحصیل دانش و مهارت های شغلی شود .