به گفته‌ی کارشناس توانبخشی مبتنی بر جامعه بهزیستی خراسان رضوی، نقش و خدمت اصلی کاردرمانگر، کمک به استقلال فرد دارای معلولیت و توانمندسازی وی در جهت انجام امور روزمره‌ی زندگی است.
زهرا فردوسی که در روز جهانی کاردرمانی با خبرنگار ما گفتگو می‌کرد گستره‌ی فعالیت کاردرمانگرها را ارتقای تمام فعالیت‌های روزمره اعم از عملکردی، ذهنی، جسمی، روانی و اجتماعی یک فرد دانست و گفت: کاردرمانگرها در تمام انواع معلولیت‌ها مانند نابینایان، جسمی‌حرکتی‌ها، بیماران روانی مزمن، معلولین ذهنی و حتی افراد غیر معلول ورود و خدمات توانبخشی استقلال‌بخش ارائه می‌کنند.
وی ادامه داد: به عنوان مثال فیزیوتراپ‌ها با جسم و حرکات عضوی سر و کار دارند و هدف‌شان کاهش درد و ناراحتی فرد و ارتقای عملکرد جسمی حرکتی است اما کاردرمانگر، با این هدف کار توانبخشی انجام می‌دهد که شخص بتواند با عضو معلول یا از کار افتاده، امور روزمره را انجام دهد و حداکثر استفاده از عضو را میسر سازد.
وی بیان داشت: همچنین روان‌پزشک که از جهتی، کار توانبخشی بیمار روانی را انجام می‌دهد هدفش خارج کردن بیمار از حالت حاد و آرامش بخشیدن به او است اما کاردرمانگر با هدف بازگردانی بیمار به جامعه، مستقل‌سازی او و نرمال کردن عملکردهای فردی و اجتماعی وی، اقدامات توانبخشی را انجام می‌دهد.
وی ادامه داد: در مورد نابینایان، آموزش تحرک و جهت‌یابی مد نظر است و مثلا اگر رنگ لباس‌ها با نوشته‌های بریل مشخص شود نابینا می‌داند لباس چه رنگی با چه لباس متناسبی بپوشد که نگاه افراد دیگر به او طوری باشد که از یک فرد بینا در تیپ لباس‌پوشیدن انتظار می‌رود.
فردوسی، کاردرمانی را یک توانبخشی میان‌رشته‌ای توصیف کرد و گفت: برای استفاده‌ی افراد دارای معلولیت از خدمات کاردرمانی ارزان یا رایگان دو طرح در بهزیستی اجرا می‌شود.
وی افزود: یکی اینکه با کاردرمانگرها قراردادی بسته می‌شود که هر مددجو تا ۲۰ جلسه در سال می‌تواند از خدمات کاردرمانی رایگان استفاده کند و هزینه‌های او را بهزیستی بپردازد.
این کارشناس کاردرمانی افزود: طرح دیگر این است که در مراکز دولتی، کاردرمانی و سایر خدمات توانبخشی رایگان یا با حداقل پرداختی برای مددجویان در برخی شهرستان‌ها انجام می‌شود.
وی کاردرمانی را در ایران یک رشته‌ی نسبتا جوان عنوان کرد و گفت: عمر این رشته در ایران کوتاه است و هر سال در حال پیشرفت و گسترش می‌باشد.
وی اضافه کرد: تعداد فارغ‌التحصیلان این رشته زیاد نیست و به همین جهت تنها چهار شهرستان استان فارغ‌التحصیل کاردرمان کافی دارد و بقیه یا کاردرمان ندارند یا به اندازه‌ی کافی ندارند که بتوانند به افراد دارای معلولیت، خدمات ارائه کنند.
وی خاطر نشان کرد: کاردرمانگرها حوزه‌ی کار وسیعی دارند و حتی برای افراد غیر معلول هم با هدف بهبود هماهنگی حسی حرکتی و بهبود عملکردهای فیزیکی، روانی و اجتماعی نیز خدمات توان‌افزایی ارائه می‌کنند.
وی یادآور شد: خانواده‌هایی که استطاعات مالی دارند و مایل هستند از خدمات این رشته‌ی مفید و مؤثر استفاده کنند می‌توانند با مراجعه به کاردرمانگرهای متبحر، خدمات را به صورت خصوصی دریافت کنند که نسبت به تأثیر و اهمیت این خدمات، هزینه‌ی زیادی نمی‌پردازند.
نظر شما