به گزارش آستان نیوز، حجت‌الاسلام والمسلمین احمد مروی با حضور در مرکز نگهداری از کودکان «گل نرگس»، با دختران و پسران این مرکز دیدار و ساعتی شنونده درددل‌ها و دغدغه‌های آنها بود. در ابتدای ورود تولیت آستان قدس رضوی یکی از دختران خردسال مؤسسه به پیشواز مهمانان می‌رود و ضمن عرض سلام و خوشامدگویی، از روی برگه در دستش شعری برای خوش آمدگویی به مهمان می‌خواند.
حس زندگی در کانون خانواده
علیرضا بخشی زاده در کنار همسرش، سرپرستی خیریه عدالت گستر بهارستان را برعهده دارند. او بعد از خوشامدگویی و آداب میزبانی، مجموعه را به مهمانانش معرفی می‌کند: ۱۵ سال از تأسیس این مؤسسه و دو مرکز دخترانه «گل نرگس» و پسرانه «بوستان مهدی» می‌گذرد. در حال حاضر، ۲۰ دختر و ۱۳ پسر در رده سنی ۷ تا ۱۵ سال تحت سرپرستی این مجموعه هستند.
او در ادامه می‌گوید: سعی کرده‌ایم ضمن پرورش و تربیت شایسته فرزندانمان در محیط خیریه، زمینه بهبود شرایط زندگی آنها در کنار خانواده‌هایشان را فراهم کنیم. بحمدالله در این مدت، ۲۰ کودک به دامن خانواده‌هایشان بازگشته‌اند و دو دختر را هم به‌تازگی به خانه بخت فرستادیم.
همه تلاش من و مربیان بر این است که بچه‌ها در کنار ما احساس زندگی در یک خانواده را تجربه کنند. ما، نه در جایگاه مسئول، در نقش پدر و مادر آنها انجام وظیفه می‌کنیم و گاهی بیشتر از فرزند خودمان به آنها رسیدگی می‌کنیم تا از همه لحاظ چه تحصیلی، چه تفریحی و هر نوع نیاز معمول زندگی، تأمین باشند. به حول و قوه الهی، رزق و روزی این بچه‌ها هم چندین برابر فرزند واقعی ماست. در کنار این بچه‌ها، ۳۵۰ نفر از بانوان سرپرست خانوار ساکن منطقه سیدی، مددجوی این مرکز هستند و آنها را با کمک نیکوکاران تحت پوشش خدمات معیشتی مجموعه هستند.
به حضور شما دلگرمیم
وی اضافه می‌کند: برای رشد ابعاد معنوی بچه‌هایمان در کنار انتقال مفاهیم اعتقادی از طریق مربیان، با رعایت موارد بهداشتی بعد از شیوع کرونا، هر هفته یکبار، پنجشنبه یا جمعه‌ها حرم مطهر رضوی مشرف می‌شویم و در فضای باز صحن‌ها با قرائت جمعی دعا و توسل، زیارت می‌کنیم. در ایام و مناسبت‌ها و نیز هفته‌ای یکبار، روحانی مجموعه درخصوص فرهنگ مذهبی و احکام متناسب با سن بچه‌ها صحبت می‌کنند.
بخشی زاده ضمن تقدیر از حضور خادمان بارگاه منور رضوی در این خیریه، آن را موجب قوت قلب خود و مربیان عنوان و اضافه کرد: این نوع بازدید و گفت‌وگوها ضمن طرح مسائل و تشریک مساعی، باعث دلگرمی ما می‌شود. ما احساس می‌کنیم که بیرون از این مجموعه، هستند کسانی که به کار و خدمات ما اهمیت می‌دهند.
شکرگزار نعمت سرپرستی از فرزندان شهر امام رضا(ع) باشید
پس از میزبان، حجت‌الاسلام والمسلمین مروی چند دقیقه‌ای خطاب به مربیان و بچه‌ها سخن می‌گوید: امروز برای دیدار و احوالپرسی با شما دخترها و پسرهای عزیزم و عرض خداقوت خدمت مسئولین محترم این خیریه به دیدن شما آمدیم که با تأسیس این مجموعه، بانی خیر شدید. این توفیقی است که خدا نصیب ما کرده که در جمع نورانی شما فرزندان عزیزم حضور پیدا کنیم.
تولیت آستان قدس رضوی، اول از همه چند جمله‌ای خطاب به متولیان مؤسسه ابراز می‌کند: خدا را برای نعمت نگهداری از جمعی از فرزندان این شهر شکرگزار باشید. این نعمت از لطف و محبت خداست که سرپرستی کودکان و نوجوانان عزیز ما را برعهده دارید و فرصت دارید همه نیازهای آنها را برآورده نمایید.
در ادامه چند فراز از بیانات تولیت آستان قدس رضوی خطاب به دختران و پسران ساکن خانه نرگس بود: افرادی دلسوز و با ایمان و معتقد از شما نگهداری می‌کنند که وقت عمر و زندگی‌شان را صرف خوب بزرگ کردن شما می‌کنند، و این جای شکر دارد.
بهترین تشکر، درس خواندن است
وی بهترین راه شکرگزاری و تشکر از این زحمات و خدمات را، به بچه‌ها نشان می‌دهد و می‌گوید: خوب درس بخوانید و با سواد شوید. برای رشد و ترقی خود و جامعه، تحصیل کنید تا به کمالات برسید.
حجت‌الاسلام والمسلمین مروی، با بیان توصیه دیگری ادامه می‌دهد: از زندگی خوب و ساختن آینده خود ناامید نشوید. با نگاه کردن به زندگی دیگران و مقایسه شرایط خود با آنها، دچار سرخوردگی نشوید. به سعادت و خوشبختی و آینده خوب امیدوار باشید. چون سررشته همه امور به دست خداست. خدا همه بندگانش را دوست دارد و از پدر و مادر به انسان نزدیک‌تر و مهربان‌تر است، پس به او امیدوار باشید.
او پاک بودن، اخلاق خوب و حفظ ارتباط با خدا را شروط یاری خدا در زندگی برشمرد و ادامه داد: از همین دوران نوجوانی، پاکی و معصومیت قلب خودتان را با نماز خواندن و یاد خدا حفظ کنید. هر چه از باور و اعتقاد در این دوران در وجود خود پرورش دهید، با شما بزرگ می‌شود. بزرگ‌ترین و بهترین کس همه ما، خدای متعال است.
همه ما، ساکن شهر امام رضا(ع)، امام مهربان هستیم. شهر مشهد، متعلق به این امام بزرگوار است. همیشه به این وجود مقدس، مرتبط و متوسل باشید، چون هر وقت و در هر مکانی درد دل شما را می‌شنوند. ایشان ضمن توجه به همه متوسلین، به همسایه خود بیشتر از دیگران توجه دارند. از محضر این امام مهر و رأفت، آرزوی خوشبختی و سعادت دنیوی و اخروی برای تک‌تک شما عزیزانم و خدمتگزاران شما دارم.
تحفه‌ای از حضرت خورشید
با ختم صلوات دسته‌جمعی بچه‌ها و بزرگترها، وقت تقدیم هدایا می‌رسد. یک به یک نام بچه‌ها را می‌خوانند و هر یک جلو می‌آیند و هدیه خود را از دست تولیت آستان قدس دریافت می‌کنند. حجت‌الاسلام والمسلمین مروی ضمن پیش‌قدم شدن در سلام دادن و احوالپرسی کردن با تک‌تک بچه‌ها، هدیه‌ای پیشکش می‌کند و می‌گوید: «بفرمایید، ببخشید قابل شما را ندارد.»
برخورد گرم تولیت آستان قدس با کودکان، ما را به یاد فرازی از بیانات وی در دیدار با خادمان حضرت رضا(ع) می‌اندازد که تأکید می‌کرد: با الگو گرفتن از سیره معصومین(ع)، زمان مواجهه با فرودستان، طوری برخورد نکنید که آنها احساس کوچکی و حقارت کنند. اگر هدیه‌ای می‌دهید، توفیق الهی است که نصیب شما شده و آنها واسطه دریافت این فیض هستند. پس، با زبان عذرخواهی و تشکر سخن بگویید و مایه عزت‌مندی و آبروی دستگاه حضرت رضا(ع) شوید.
روی بسته‌های هدایا، دو بیت شعر گویای همه حرف‌هاست:
حرم دوست از امید پر است/ یعنی از هر چه ندارید پر است/ دل پر از روح مسیحایی اوست/ دست از تحفه خورشید پر است
به گرمی لطف پدر
تعدادی از دخترها، یک برگه شبیه گواهینامه در دست دارند. وقتی موضوع را جویا می‌شویم، یکی از آنها با ذوق و شوق می‌گوید: «حکم قهرمانی در مسابقات علمی یا رقابت‌های ورزشی است. آورده‌ایم به حاج آقای مروی نشان دهیم، ببینند که ما چه همه مدال و عنوان کسب کرده‌ایم.»
پریا صاحب دو مدال برنز کاراته است، مریم و محدثه، مدال طلای ژیمناستیک را در وزن خود کسب کرده‌اند و مهدیه در رشته رباتیک استان مدال آور شده ... مثل همه دخترها که دوست دارند، موفقیت‌های خود را به پدر نشان دهند و مورد تشویق و لطف و محبت قرار گیرند، با کارنامه موفقیت‌هایشان منتظر نشستند تا نامشان را صدا بزنند و کلمات دلگرم‌کننده پدر معنوی‌شان را بشنوند.
پس از تقسیم هدایا، بین بچه‌ها می‌رویم و از دختری که مسئول هدایت کوچک‌ترها است می‌پرسم، کدام حرف حاج آقای مروی به یادت مانده؟ جواب می‌دهد: آنجایی که گفتند، خوب درس بخوانیم. آخه، من خوب درس می‌خوانم و آرزو دارم در آینده پزشک موفقی شوم.
در این میان، توجه‌مان را یکی از کوچک‌ترین اعضای این خانواده با برگه‌ای نقاشی پر از اشکال و کلمات نامفهوم در دستش جلب می‌کند. پرنیان می‌گوید: این نامه من به امام رضا(ع) است. آرزویم را رویش نوشتم. می‌خواهم به حاج آقای مروی بدهم برای امام رضا(ع) ببرد. باز می‌پرسم، حالا از آقا چه می‌خواهی؟ جواب می‌دهد: «دوچرخه و عروسک خرسی».
عرض نامه‌ها و دغدغه‌ها
یخ جمع که می‌شکند، سردردل‌ها هم باز می‌شود. در فرصت سرکشی حجت‌الاسلام والمسلمین مروی از فضای مسکونی و امکانات خانه نرگس، یکی از مربیان از روی دلسوزی، مشکلات فرزندانش را با تولیت آستان قدس درمیان می‌گذارد: الناز و آینار، دو خواهر دو قلوی ۱۰ ساله ما هستند که به خاطر نوعی بیماری ژنتیکی توان راه رفتن ندارند و نیاز به رسیدگی بیشتر دارند. یکی از بچه‌ها، شناسنامه ندارد و نیاز است از مسیر اداری کمک شود تا مدارک هویت بگیرد و...
اما بعد از بیان دغدغه‌ها، یکی از دخترها جلو می‌آید و تعدادی کاغذ رنگی را دست تولیت می‌دهد و می‌گوید: «این‌ها دلنوشته‌های بچه‌ها برای امام هشتم هستند.» نامه‌هایشان مثل نامه پرنیان، بیشتر شبیه نقاشی به نظر می‌رسد که تصویری از آرزوهایشان را بر آن کشیده‌اند. ولی هیچ مشکلی نیست، امام مهربان شهر بهشت، معنی همه خط و خطوط و حرفِ دل همه نامه‌ها را می‌داند و به وسع کرمش جواب می‌دهد.
نظر شما