به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل، دکتر سید علی کاظمی، معاون وزیر دادگستری و دبیر مرجع ملی حقوق کودک در نشست "نه به کار کودک" با تأکید بر نقش محوری سازمان بهزیستی در حمایت از این کودکان گفت: برگزاری این جلسه، انتظاری است که از سازمان بهزیستی میرود؛ چرا که این نهاد، طبق قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، به عنوان محور فعال در حمایت از کودکان تعیین شده و مسئولیت ویژهای در این زمینه بر عهده دارد.
وی با اشاره به ابهاماتی که درباره مفهوم کار کودک وجود دارد، افزود: وقتی درباره کار کودک صحبت میکنیم، مفاهیم متعددی به ذهن میرسد و لازم است با رجوع به استانداردهای بینالمللی، قوانین داخلی و مطالعات پژوهشی، میان کارهای مجاز و غیرمجاز تفکیک قائل شویم.
کاظمی با اشاره به تعریف کارهای مجاز گفت: کارهای مجاز، همان کارهای سبک هستند که اسناد بینالمللی نیز اجازه دادهاند کودکان از ۱۳ سالگی وارد آنها شوند. حتی در برخی مشاغل هنری مانند تولید محتوا، موسیقی، تئاتر مشارکت کودکان زیر ۱۳ سال نیز ممکن است البته در این زمینه نیز حقوق کودکان ممکن است تضییع شود چرا که زیرساختهای ایمن برای فعالیت آنها فراهم نشده است.
دبیر مرجع ملی حقوق کودک ادامه داد: امروز کودکانی داریم که در حوزه فناوری اطلاعات فعالیت میکنند، از جمله برنامهنویسی. این نوع فعالیتها مجاز هستند، به شرط آنکه کودک را در معرض مخاطره قرار ندهند. کارهای داوطلبانه، تربیتی و آموزشی نیز از جمله کارهایی هستند که کودکان میتوانند در آن مشارکت کنند و حتی از آن درآمد داشته باشند، در حال حاضر برخی شرکتهای دانشبنیان توسط نوجوانان در کشور تأسیس شدهاند.
دبیر مرجع ملی حقوق کودک درباره کارهای غیرمجاز توضیح داد: کارهای غیرمجاز به سه دسته تقسیم میشوند: اول، بردگی و موارد مشابه که بهنوعی بیگاری گرفتن از کودک بدون پرداخت مزد و رعایت حقوق انسانی است. دوم، استفاده از کودک در فعالیتهای غیرقانونی و سوم، مشارکت دادن کودک در جرائم مختلف. حتی بهکارگیری کودک در کارهای قانونی بزرگسالان نیز اگر بدون رعایت شرایط خاص کودکان باشد، غیرقانونی است.
کاظمی خاطرنشان کرد: در کارهای زیانآور، قانون سن اشتغال را ۱۸ سال تعیین کرده است و به هیچوجه نباید کودکی درگیر این نوع کارها شود. این نوع اشتغال کودک را از حقوق اساسی مانند سلامت و آموزش محروم میکند و موجب میشود از دوران کودکی خود بیبهره بماند.
وی بیان کرد: آمارهای موجود درباره کودکان کار قابل اتکا نیستند و باید نظام آماری را اصلاح کنیم. در شهر تهران، با همکاری دادستانی، بهزیستی و شهرداری، ۴۲۰۰ کودک کار شناسایی شدهاند و فقط در تهران با هشت نوع متفاوت از وضعیت کودکان کار و خیابان مواجه هستیم.
نظر شما