به گزارش روابط عمومی بهزیستی استان تهران، داریوش بیات‌نژاد با اشاره به اینکه تاکنون پژوهش خاصی که اثربخشی روش‌های مختلف اعتیاد در کشور را به صورت علمی بررسی کرده باشد انجام نشده است، گفت: به نظر می‌رسد در این زمینه خلأ وجود دارد.
وی اظهار امیدواری کرد چنین پژوهشی از سوی دستگاه‌های مختلف مرتبط با مبحث اعتیاد به خصوص دانشجویان و اساتید دانشگاه‌ها انجام شود و افزود: براساس بررسی‌هایی که در سطح بین‌المللی صورت گرفته، روش‌های غیردارویی و درمان‌های گروهی نسبت به سایر روش‌های ترک اعتیاد اثربخشی بالاتری دارند. در کشور ما نیز اجرای طرح TC نسبت به روش‌های دیگر مانایی و اثربخشی خوبی داشت.
بیات‌نژاد در خصوص دلایل بازگشت معتادان ترک کرده به مصرف دوباره مواد، گفت: مهم‌ترین دلیل این است که معتادان بعد از دوره درمان سه تا شش ماهه، درمان را رها می‌کنند و پیگیری‌های درمانی و مشاوره‌ای را انجام نمی‌دهند. همین مسئله موجب می‌شود اثربخشی دوره درمان خود به خود کم‌رنگ شود.
معتادان شاغل می‌شوند
وی ادامه داد: از نیمه دوم سال 96 که مدیریت اجرایی مراکز ماده 16 مخصوص بیماران ترک اعتیاد به سازمان بهزیستی واگذار شد، رویکرد این بود که علاوه بر بحث درمان و مراقبت در دوره سه تا شش ماهه، با اجرای طرح «مدیریت مورد» بیماران خدمات مددکاری و مشاوره دریافت و متناسب با استعداد و توانایی‌هایی که دارند به سمت آموزش شغل و حرفه سوق داده شوند تا زمینه اشتغال و بازگشت موفق آنها به اجتماع محقق شود.
مدیرکل بهزیستی استان تهران به این مسئله نیز اشاره کرد که سال گذشته بیش از سه هزار شغل از سوی بهزیستی استان تهران ایجاد شده که بیش از 500 شغل برای معتادان بهبود یافته بوده است.
وی با تأکید بر اینکه این طرح باید به لحاظ کمی و کیفی گسترش داده شود، گفت: در استان تهران بین 15 تا 19 هزار بیمار سخت متجاهر داریم، بنابراین علاوه بر افزایش ظرفیت پذیرش مراکز معتادان، باید ظرفیت توانمندسازی و بازگشت موفق آنها به جامعه را فراهم کنیم که بازگشت موفق با ایجاد اشتغال فراهم می‌شود. البته بهزیستی به تنهایی مسئول این کار نیست و نهادهای مختلفی طبق قانون وظیفه دارند و باید به وظایف خود عمل کند. مثلاً وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ایجاد اشتغال، فنی و حرفه‌ای در آموزش‌های حرفه‌ای، بیمارستان‌ها در حوزه درمان و ... باید کمک کنند. یکی از دلایل روی آوردن افراد به اعتیاد، نداشتن شغل و حرفه است؛ از سوی دیگر طبیعتاً وقتی فرد را درمان می‌کنیم اما مشکل اشتغال او رفع نمی‌شود امکان بازگشت او بیشتر می‌شود. پس همه باید گزینه اشتغال را در ترک اعتیاد مدنظر قرار دهیم.
بیات‌نژاد تصریح کرد: یکی از عوامل مهم بازگشت معتادان بهبودیافته به مصرف دوباره مواد مخدر، مشکلات فرهنگی و نوع نگاه، رویکرد و رفتار خانواده‌ها و جامعه به آنهاست. ناآگاهی از رفتار مناسب موجب می‌شود که فرد بهبودیافته با سرخوردگی مواجه شود و مجدداً به این بیماری روی بیاورد. بنابراین آگاهی‌بخشی به خانواده‌ها برای اینکه رفتار و گفتارشان با فرد بهبودیافته مناسب باشد از جمله اقداماتی است که باید انجام شود.
وی انتخاب صحیح روش‌های درمانی را مهم قلمداد کرد و گفت: اگر پژوهش مناسبی در خصوص روش‌های درمان اعتیاد داشته باشیم راحت‌تر می‌توانیم روش بهتر را به مردم پیشنهاد دهیم.
بیات‌نژاد در پاسخ به این سؤال که برای ترک اعتیاد گروه‌های کودکان و زنان که اعتیاد در میان آنها در حال افزایش است چه باید کرد؟ بیان کرد: اقدامات پیشگیرانه‌ای که در سطوح مختلف جامعه صورت می‌گیرد باید همه گروه‌ها و اقشار را دربرگیرد. آموزش مهارت‌های زندگی برای تمامی اعضای خانواده ضروری است. هر قدر میزان آگاهی خانواده‌ها از مهارت‌های زندگی را ارتقا دهیم، در پیشگیری از اعتیاد موفق خواهیم بود.
روش‌های ترک اعتیاد متناسب با هر منطقه جغرافیایی ارائه شود
وی اضافه کرد: مشارکت خانواده‌ها هم برای پیشگیری و هم برای درمان مبتلایان بسیار مهم است ولی با توجه به تفاوت‌های موجود در خرده فرهنگ‌های جامعه ایران باید برای هر منطقه جغرافیایی به صورت مجزا و اختصاصی پژوهش‌های مربوط به ترک اعتیاد انجام و روش‌های تأثیرگذارتر و موفق‌تر ترک اعتیاد در هر منطقه شناسایی شود.
مدیرکل بهزیستی استان تهران با اظهار نگرانی از تأثیر مخرب‌تر اعتیاد در بین بانوان جامعه، ابراز کرد: بیماری زنان در نهاد خانواده به مراتب آسیب‌زاتر از بیماری مردان است چون نقشی که زنان در خانواده دارند نقش منحصر به فردی است و آنها همزمان چند نقش را انجام می‌دهند و اگر دچار بیماری اعتیاد شوند، ضربات بیشتر و سنگین‌تری به خانواده و جامعه وارد می‌شود؛ پس لازم است متناسب با شرایط زنان رویکردهای درمانی ترک اعتیاد را تنظیم کنیم.
وی در پایان گفت: مردان مبتلا به اعتیاد شرایط راحت‌تری برای درمان خود دارند اما وابستگی زنان نه تنها در یک مدت زمان کوتاه شدیدتر می‌شود و درمان را سخت‌تر می‌کند، بلکه برای ترک هم با مشکلات فرهنگی مواجه هستند که موجب می‌شود اعتیاد خود را مخفی کنند و برای ترک اقدام نکنند، در حالی که باید همراهی اعضای خانواده برای درمان اعتیاد زنان بیشتر باشد.
نظر شما