دکتر مسعود فیروزی افزود: سال گذشته ۳۵۰ فرزند از بهزیستی به خانواده‌های متقاضی فرزندخواندگی واگذار گردید. تعداد فرزندان قابل واگذاری در مراکز بسیار محدود هستند. در سال گذشته فقط چهار کودک مجهول‌الهویه در مراکز بهزیستی پذیرش شدند. متاسفانه بسیاری از خانواده‌ها گمان می‌کنند که بهزیستی نمی‌خواهد فرزندان را به خانواده‌ها بسپرد و در این خصوص کارشکنی می‌کند. درحالیکه ما خیلی دوست داریم فرزندان‌مان سریعا صاحب خانواده شوند. در فرآیند فرزندخواندگی همواره دو شرط اساسی وجود دارد، اول تائید صلاحیت خانواده‌های متقاضی و دوم وجود فرزند قابل واگذاری در مراکز، زیرا هر فرزندی قابلیت واگذاری برای فرزندخواندگی را ندارد. بی‌سرپرست بودن یا بدسرپرست بودن کودک باید مورد تایید مقام قضایی قرار گیرد. بنابراین برای انجام پروسه فرزندخواندگی و تحویل فرزند به خانواده‌ها زمان مشخصی وجود ندارد و این چالش بزرگ بهزیستی و خانواده‌ها در امر فرزندخواندگی است.
وی با بیان اینکه بیش از ۹۰ درصد متقاضیان تمایل به سرپرستی طفل شیرخوار دارند، گفت: یکی دیگر از چالش‌های بزرگ امر فرزندخواندگی این است که بیشتر خانواده‌ها متقاضی کودکان شیرخوار و با جنسیت دختر هستند. این نگرش باید اصلاح شود زیرا تمامی فرزندان در سنین مختلف و با هر جنسیتی نیاز به والدین دارند و حق دارند که از آغوش گرم خانواده بهره‌مند شوند. تعداد فرزندان قابل واگذاری با این شرایط به نسبت متقاضیان بسیار محدود است. خانواده‌ها همواره اظهار می‌کنند که خودمان می‌خواهیم از ابتدای تولد تربیت کودک را عهده‌دار شویم. درحالیکه باید متناسب با شرایط سنی و سطح توانمندی خود، سرپرستی فرزندی را عهده‌دار شوند. گاها پیش آمده که یک فرد پنجاه ساله متقاضی سرپرستی طفل شیرخوار است. درخصوص این موضوع باید واقع‌بین باشیم و منفعت کودک را در نظر بگیریم. کم نبوده‌اند خانواده‌هایی که برای پذیرش سرپرستی کودک به آب‌و آتش زده‌اند و خیلی زود برای بازگرداندنش به بهزیستی مراجعه کرده‌اند. این طردشدگی ضربه بزرگی به کودک وارد می‌کند و آسیب‌های جبران‌ناپذیری برجای می‌گذارد. در سال گذشته در استان خراسان رضوی فقط یک مورد فسخ فرزندخواندگی داشتیم که فرزند را دوباره به بهزیستی بازگردانده‌اند، سیاست و تلاش بهزیستی بر این است که این اتفاق برای هیچ کودکی پیش نیاید.
مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی با بیان اینکه اکثر خانواده‌ها موضوع فرزندخواندگی را از کودک و اطرافیان خود مخفی نگه می‌دارند، گفت: بیان واقعیت موضوع بسیار مهمی است باید با پروتکل خاص و در زمان مناسب اتفاق بیفتد. باتوجه به نظریه‌های علمی، بازه سنی ۵ تا ۷ سال بهترین سن بیان واقعیت به کودک است. خانواده‌ها با کمک گرفتن از مشاور در قالب قصه و داستان و روش‌های دیگر می‌توانند به‌راحتی این موضوع را با کودک در میان بگذارند زیرا حق طبیعی کودک است که بداند پیشینه او چه بوده است. گاها پیش آمده که یکی از بستگان در اثر کدورت یا اختلاف خانوادگی به‌نحوی ناشایست این موضوع را به فرزند اطلاع داده و با گفتن این حرف آینده بچه را تباه کرده است. درحالیکه اگر خانواده‌ی فرزندپذیر به‌روش صحیح این موضوع را با فرزند درمیان می‌گذاشتند به‌راحتی می‌پذیرفت و دچار چالش نمی‌شد. کتمان حقیقت، کار بسیار اشتباهی است و کودکانی که در سنین بالاتر از این واقعیت باخبر می‌شوند، لطمه سنگینی می‌خورند.
وی در انتها خاطرنشان کرد: متقاضیان فرزندخواندگی با مراجعه به ادارات بهزیستی هر شهرستان، توسط کارشناسان مربوطه راهنمایی خواهند شد. طبق شیوه‌نامه کارشناسان شهرستان‌ها حداکثر۳ ماه بعد از تشکیل پرونده باید آن را به اداره کل ارسال نمایند و در مرحله بعدی همه‌چیز به تعداد خانواده‌های پشت نوبت و تعداد فرزندان قابل واگذاری بستگی دارد.
نظر شما