۱- بازپروری زنان و دختران آسیب دیده اجتماعی (شبانه روزی – دولتی)
تاریخچه و ضرورت اجرا:
در سال ۱۳۵۹ وظیفه حمایت وبازپروری زنان و دختران آسیب دیده اجتماعی به منظور اصلاح، بازتوانی و بازگشت آنان به زندگی سالم فردی و اجتماعی، قانونا به عهده سازمان بهزیستی کشور گذاشته شد و در همین راستا در سال ۱۳۶۰ اداره‌ای به نام "اداره سرپرستی و ارشاد" در این سازمان تشکیل گردید که بعدها به "دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی" تغییر نام یافت. این دفتر تا سال ۱۳۷۷ فقط با وجود چها رمرکز در کشور(سه مرکز در تهران و یک مرکز در مشهد) انجام وظیفه می‌نمود و در سال ۱۳۷۸ با هدف ارتقای کمی و کیفی مراکز اقدام به تدوین دستورالعمل اجرایی " حمایت و بازپروری دختران وزنان آسیب دیده اجتماعی نمود که در نتیجه در استانهای خوزستان، زنجان؛ فارس، کرمان، گلستان، لرستان، هرمزگان و همدان نیز مراکزی باظرفیت ۳۰ نفر راه اندازی گردید ، استانهای مذکور موظف بودند مددجویان استانهای همجوار را نیز که فاقد مراکز بازپروری بوده نیز تحت پوشش قرار دهند. در حال حاضر ۲۷ مراکز در ۲۴ استان فعالیت فوق را انجام می‌دهند.
هدف کلی : کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی
اهداف اختصاصی:
۱- ایجاد امکانات و تسهیلات لازم به منظور بازپروری و بازتوانی روانی ، اجتماعی زنان و دختران در معرض آسیب اجتماعی حاد و آسیب دیده اجتماعی.
۲- جلوگیری از گسترش مجدد آسیب های اجتماعی و بدآموزی مراجعان در یک مکان.
جامعه هدف: زنان ودختران آسیب دیده اجتماعی
فرآیند اجرا:
۱- ارجاع خدمت گیرنده از مراکز مداخله در بحران های فردی، خانوادگی و اجتماعی به مرکز بازپروری زنان و دختران آسیب دیده اجتماعی
۲- تشکیل پرونده جهت درج وضعیت روانی- جسمانی، خانوادگی و اجتماعی مددجویان خدمت گیرنده در پرونده
۳- ارائه خدمات تخصصی مددکاری اجتماعی
۴- ارائه خدمات تخصصی روان شناسی
۵- ارائه خدمات پزشکی و روان پزشکی در صورت لزوم
۶- ارائه خدمات حقوقی در صورت لزوم
۲-مرکز حمایت وتوانمندسازی زنان آسیب دیده اجتماعی(راه نوین) ، (روزانه – غیر دولتی)
مقدمه وضرورت
درتمامی جوامع، مسئله آسیبهای فردی و اجتماعی زنان وپیامدهای گوناگون آن موضوعی است که به آن پرداخته میشود . زیرا که زنان در شرایط محرومیت از فرصتهای اجتماعی ، تحصیلی ، اشتغال، زیستن در فقر مزمن، محرومیتهای عاطفی و سوء رفتار دچار آسیب می گردند. تجارب مرتبط با مراکز بازپروری نشان داده است که بسیاری از مراجعین دارای خانه و خانواده هستند که با اعمال قدری مداخلات تخصصی مناسب میتوان شرایط بازگشت آنان به خانواده را با دریافت خدمات سر پائی توانمند سازی فراهم نمود .
در برنامه بازپروری و توانمندسازی سازمان بهزیستی کشور که قدمتی بیش از بیست سال دارد معمولا تمرکز بر مراکز اقامتی شبانه روزی جهت حمایت زنان ودختران آسیب دیده بوده است . در حالیکه علاوه بر ضرورت وجود مراکز حمایتی شبانه روزی وجود مراکز روزانه نیز ضروری می نماید تا خدمات برای گروه هدف سهل الوصول تر شود .
تجارب مرتبط با مراکز بازپروری نشان داده است که بسیاری از مراجعین دارای خانه و خانواده هستند که با اعمال قدری مداخلات تخصصی مناسب میتوان شرایط بازگشت آنان به خانواده را فراهم نمود برای مثال گاهی با انجام اصلاحاتی در روابط اعضای خانواده مراجع و با ثبت نام وی در دوره هایی از حرفه آموزی می توان زمینه اشتغال نسبتاًپایدار و بازگشت وی به خانواده و جامعه را فراهم نمود بدون آنکه نیاز به اقامت در مرکز وجود داشته باشد ( البته به جز مواردی که مراجع واقعاً به خدمات اقامتی نیاز دارد .انجام اینگونه مداخلات الزاماً نیاز به اقامت در مراکز بازپروری نداردومیتوان به گونه ای برنامه ریزی کرد که در حالیکه مراجعین با خانواده خود به سر می برند مشمول دریافت خدمات سر پائی توانمند سازی نیز بشوند.
به همین دلیل نیاز است مراکزی وجود داشته باشد که در چنین شرایطی مداخلات متناسب با مشکل آنان را اعمال نمایند . بنابراین وجود مراکز بازپروری روزانه و پذیرش در آنها میتواند از وقوع آسیبهای بیشتر که این گروه را در معرض خطرات جدی قرار می دهد، جلوگیری نماید
با در نظر داشتن این هدف دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور،اقدام به راه اندازی مرکز حمایت و توانمندسازی زنان آسیب دیده اجتماعی (غیر دولتی و روزانه )با عنوان راه نوین و با رویکرد کاهش آسیب نموده است.
هدف کلی:
کنترل و کاهش آسیب های مرتبط با زنان آسیب دیدۀ اجتماعی در سطوح فرد ،خانواده واجتماع
اهداف اختصاصی:
۱. ارائه خدمات تخصصی اجتماع محور در راستای کاهش آسیب های اجتماعی
۲. ایجاد امکان دسترسی آسان به خدمات حمایتی و تخصصی برای زنان آسیب دیده اجتماعی.
۳. استفاده از ظرفیت های بخش غیر دولتی بمنظور هم افزایی ،کاهش تصدی گری دولت و جلب مشارکت های بخش خصوصی
۴. توسعۀ بسته های خدمتی به منظورافزایش ضریب نفوذ خدمات
گروه های هدف:
زنان آسیب دیدۀ اجتماعی با حداقل سن۱۳ سال وحداکثر سن ۶۰ سال وخانواده های آنها
روند اجرا:
۱. تشخیص و پذیرش
۲. ارزیابی وتدوین برنامۀ کمکی
۳. ارائۀ خدمات تخصصی وتوانمند سازی
۴. توانمندسازی (فرایندی است هدفمند که طی آن ، اقداماتی در جهت ارتقاء تواناییها و مهارتهای فردی، روانی، اجتماعی ،احساس موثر بودن در سرنوشت خود ،کسب توانایی ومهارت در انتخاب های زندگی، پذیرش مسئولیت نتیجۀ انتخاب های خود ، هماهنگی ارزش های فردی با برنامۀ کمکی مرکز واعتماد به تیم تخصصی (رئیس مرکز،مددکار اجتماعی،روانشناس،مربی،کارشناس حقوقی و ...)اقدامات آنها و توانایی تأمین نیازهای متعارف خویش ، صورت میگیرد تا با کاهش یا قطع روابط جنسی خارج از چهار چوب خانواده ومحافظت نشده کیفیت زندگی خود وارتباط موثر با خانواده را ارتقاء دهد.)
۵. پیگیری
نظر شما