خبرگزاری میزان- سازمان بهزیستی کشور در هفته‌های اخیر از ایجاد مراکزی به عنوان «خانه‌های کوچک مراقبتی» خبر داد.
این مراکز، برای نگهداری از افراد دارای بیماری‌های مزمن روانی، معلولین ذهنی و جسمی خفیف طراحی شده که نیازمند نگهداری شبانه روزی نیستند و می‌توانند در مراکزی که شبیه به خانه هستند، اقامت کنند.
به گفته احمد خادم معاون توانبخشی بهزیستی استان تهران، در مراکز توانبخشی شبانه روزی، دختران و پسران زیر ۱۴ سال به صورت مختلط اقامت دارند، اما پس از به ۱۵ سالگی رسیدن، این افراد به جنسیت تفکیک می‌شوند و به مراکز نگهداری دخترانبالای ۱۴ سال و پسران بالای ۱۴ سال، انتقال داده می‌شوند.
اما سوال اینجاست قطعا جدا کردن این کودکان از یکیدیگر، دارای برخی آسیب هایی است، پس چرا این کودکان از ابتدا به صورت مختلط در مراکز نگهداری می‌شوند و همانند سایر مراکز اقامتی و آموزشی، تفکیک جنسیتی صورت نمی‌گیرد؟
لیلا سهیلی کارشناس ناظر معلولین ذهنی مراکز شبانه روزی سازمان بهزیستی کشور در گفت‌وگو با میزان گفت: اکثر این کودکان بی سرپرست هستند و هیچ خانواده‌ای ندارند، اما با اقامت در مراکز بهزیستی، پرسنل و دیگر افراد مقیم مراکز را خانواده خود می‌دانند.
وی افزود: دختران و پسرانی که در این مراکز اقامت دارند، همدیگر را خانواده خود می‌دانند، اما بعد از سن ۱۴ سالگی باید از یکدیگر جدا شوند.
کارشناس ناظر معلولین ذهنی مراکز شبانه روزی سازمان بهزیستی کشور ادامه داد: جدا کردن آن‌ها از همدیگر باعث ایجاد آسیب‌های روانی و عاطفی می‌شود، زیرا تصور می‌کنند خانواده خود را از دست داده اند.
سهیلی گفت: برای جلوگیری از هرگونه آسیب عاطفی، در ایجاد «خانه‌های کوچک مراقبتی» تصمیم گرفتیم از ابتدا بر اساس جنسیت افراد را اسکان دهیم تا در آینده هیچ مشکلی در این زمینه برای کودکان رخ ندهد.
وی افزود: در این زمینه طرح‌هایی مانند مراقبت از خواهر یا برادر کوچک‌تر برای افراد بزرگ‌تر برنامه ریزی کردیم تا مسئولیت پذیری آن‌ها نیز تقویت شود.
نظر شما