اساسنامه بهزیستی کشور

ماده واحده ـ در جهت تحقق مفاد اصول 21 و 29 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بمنظور تأمین موجبات برنامه ریزی، هماهنگی، نظارت و ارزشیابی و تهیه هنجارها و استانداردهای خدماتی و توسعه دامنه اجرای برنامه های بهزیستی در زمینه حمایت خانواده های بی سرپرست و نیازمند و ارائه خدمات مختلف به کودکان و تدارک امکانات پیشگیری و درمانی و توانبخشی حرفه ای و اجتماعی معلولین جسمی و روانی و تجدید تربیت منحرفین اجتماعی و حمایت و نگهداری از کودکان و اطفال بی سرپرست و معلولین غیرقابل توانبخشی و سالمندان نیازمند و آموزش نیروی انسانی خدمات بهزیستی و توانبخشی و تأمین موجبات تشویق، جلب مشارکت و فعالیت های گروه های داوطلب و موسسات غیردولتی، سازمان بهزیستی کشور تشکیل می شود.

تبصره 1- سازمان هایی که با تصویب این قانون در سازمان بهزیستی کشور با کلیه کارکنان، تجهیزات، دیون و تعهدات ادغام می شوند عبارتند از:

1- معاونت امور بهزیستی و کلیه واحدها و وظایف و فعالیت های موضوع این ماده واحده مربوط به بهزیستی و وزارت بهداری و بهزیستی و سازمان های منطقه ای بهداری و بهزیستی و موسسات ادغام شده و وابسته به آن.

2- کمیته امداد امام

3- بنیاد شهید

4- سازمان تربیتی شهرداری تهران

5- مراکز ارتوپدی و پروتز جمعیت هلال احمر ایران

6- بیمارستان و کلیه منضمات مرکز توانبخشی شفایحیائیان

- چنانچه در آینده تمام یا قمستی از سازمان ها و موسسات دیگری وظایفشان را در ارتباط با وظایف و مسئولیت های سازمان بهزیستی کشور تشخیص داده شود با تصویب هیئت وزیران با کلیه ابواب جمعی متعلقه از وزارتخانه یا سازمان و موسسه مربوط منتزع و به سازمان بهزیستی کشور منتقل می شود و از تاریخ انتقال تابع این سازمان خواهد بود.

تبصره 2- سازمان بهزیستی کشور وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است و رئیس آن توسط وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منصوب می شود.

تبصره 3 - اعتبارات پیش بینی شده در قانون بودجه سال 1359 کل کشور ذیل موسسات و ردیف های مربوط به سازمان و دستگاههایی که در سازمان بهزیستی کشور ادغام می شوند توسط سازمان برنامه و بودجه از ذیل آنها حذف و در اختیار سازمان بهزیستی کشور گذارده می شود.

تبصره 1-4- امور اجرائی بهزیستی در هر استان به عهده مدیرکل بهزیستی استان می باشد که توسط رئیس سازمان بهزیستی کشور منصوب می شود.

تبصره 2-4- به منظور جلب کمک های اشخاص حقیقی و حقوقی به سازمان بهزیستی کشور شورایی به نامه شورای مرکزی مشارکت های مردمی با بهزیستی در ستاد مرکزی سازمان و شورای مشارکت های مردمی با بهزیستی در مراکز استان ها و شهرستان ها به شرح زیر تشکیل می شود:

الف ـ ترکیب اعضای شورای مرکزی مشارکتهای مردمی با بهزیستی عبارتند از:

1- وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان رئیس شورا

2- وزیر کشور یا معاون وی

3- رئیس سازمان بهزیستی به عنوان دبیر شورا

4- نماینده دبیرخانه ائمه جمعه و جماعات

5- شهردار تهران

6- رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه

7- پنج نفر از معتمدین محلی به انتخاب رئیس سازمان

مسئولیت هماهنگی و سیاستگذاری و نظارت بر امور شوراهای استان و شهرستان با شورای مرکز مشارکت های مردمی با بهزیستی خواهد بود.

ب ـ ترکیت اعضای شواری مشارکت های مردمی با بهزیستی عبارتند از:

1- استاندار

2- امام جمعه مرکز استان

3- شهردار

4- مدیرکل بهزیستی استان

5- مدیرکل اوقاف و امور خیریه

6- رئیس دانشگاه علوم پزشکی مرکز استان

7- پنج نفر از معتمدین محلی به انتخاب مدیرکل بهزیستی استان

ج ـ ترکیب اعضای شورای مشارکت های مردمی با بهزیستی شهرستان عبارتند از:

1- امام جمعه مرکز شهرستان

2- فرماندار

3- رئیس اداره بهزیستی شهرستان

4- رئیس شبکه بهداشت و درمان شهرستان

5- رئیس اداره اوقاف و امور خیریه

6- شهردار مرکز شهرستان

7- پنج نفر از معتمدین محلی به انتخاب رئیس بهزیستی شهرستان

استاندار، رئیس شورای مرکز استان و فرماندار رئیس شورای مرکز شهرستان و مدیرکل بهزیستی استان و رئیس بهزیستی شهرستان دبیر شورا در استان و شهرستان خواهند بود.

وظایف شورای مشارکتهای مردمی به بهزیستی به شرح زیر است:

1- جلب کمکهای مادی و معنوی اشخاص حقیقی و حقوقی به منظور حل مسائل و مشکلات اقشار محروم و معلول و ایتام

2- نظارت بر نحوه مصرف وجوه خاص اهدایی به سازمان بهزیستی

3- سیاستگذاری در مورد مصرف بهینه اموال منقول و غیرمنقول اهدایی بر اساس اولویتهای مربوطه

4- ارسال گزارش عملکرد شش ماهه شورای استان و شهرستان به شورای مرکزی مشارکت های مردمی با بهزیستی مستقر در مرکز

تبصره 5ـ  واحدهایی که خدمات سازمان را بطور مستقیم به استفاده کنندگان از خدمت ارائه می دهند از نظر مقررات مالی تابع مقررات خاص خواهند بود که آیین نامه آن به تصویب هیئت وزیران می رسد. فقط واحدهای ستادی سازمان در مراکز استان ها و تهران تابع مقررات قانون محاسبات عمومی و قانون استخدام کشوری و سایر مقررات عمومی دولت هستند.

سازمان بهزیستی کشور و سازمان امور اداری و استخدامی کشور موظفند شاخص های نیروی انسانی مورد نیاز سازمان بهزیستی را تهیه و به تصویب هیئت وزیران برساند.

تبصره 6ـ  هزینه های ستاد مرکزی سازمان بهزیستی کشور و ستادهای سازمانی بهزیستی استان ها منحصراً از بودجه عمومی دولت تأمین و پرداخت خواهد شد. ولی اعتبارات کمک به واحدهای خدماتی، از محل اعتبارات بودجه عمومی دولت و کمک ها و اعانات مردم تأمین خواهد شد.

تمرکز درآمدهای حاصل از عملیات واحدهای خدماتی و کمک ها و اعانات در خزانه الزامی نبوده ولی هزینه های واحدهای مذکور مشمول مقررات مربوط به "کمک در قانون محاسبات عمومی" خواهد بود.

تبصره 7ـ  سازمان بهزیستی استان فقط رابطه فنی و تخصصی با سازمان مرکزی و تهران خواهد داشت و واحدهای خدماتی در استان فقط با سازمان بهزیستی در مرکز استان مرتبطند.

تبصره 8ـ  با تصویب این قانون کلیه دارایی ها و اموال، اعم از منقول و غیرمنقول سازمان ها و موسساتی که در سازمان بهزیستی کشور ادغام می شوند، به سازمان بهزیستی کشور منتقل می شود.

تبصره 9ـ  تا زمانی که آیین نامه های مربوط به این قانون به تصویب نرسیده کلیه آیین نامه ها، مقررات، دستورالعمل ها و ضوابط ملاک عمل در سازمان بهزیستی کشور مکلف است حداکثر تا سه ماه پس از تصویب این قانون نسبت به تهیه و تصویب آیین نامه ها و مقررات مربوط اقدام نماید.

تبصره 10ـ  کلیه موسسات دولتی و غیردولتی که بیش از 50 نفر در آنها بکار مشغولند مکلفند طبق آیین نامه ای که از طرف سازمان بهزیستی کشور تهیه و به تصویب سازمان بهزیستی کشور می رسد، نسبتی بین 2 تا 5 درصد کارکنان خود را از میان معلولین توانبخشی شده که قادر به انجام کارهای مورد نیاز این قبیل موسسات باشند استخدام کنند.

موسسات غیردولتی که به هر علتی مفاد این تبصره را رعایت ننمایند، مکلفند بابت هر مورد مبلغ معینی را که به تصویب هیئت وزیران خواهد رسید به سازمان بهزیستی کشور بپردازند تا در جهت ایجاد فرصت های شغلی برای معلولین تحت پوشش هزینه شود.

کارگاه ها و موسساتی که معلولین را استخدام می کنند از پرداخت حق بیمه سهم کارفرما معاف هستند. حق بیمه سهم کارفرما از محل بودجه عمومی که سالانه در قانون بودجه کل کشور منظور خواهد شد پرداخت می شود. (مشابه مقررات قانون معافیت حق بیمه سهم کارفرمایی که تا پنج نفر کارگر دارد.)

تبصره 11ـ  صدور مجوز و تعیین دستورالعمل های مربوط به ایجاد، بهره برداری، اداره، نظارت، ارزشیابی و رسیدگی به تخلفات موسساتی که خدمات غیردرمانی موضوع این قانون را بر استانداردهای مصوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارائه می دهند به عهده سازمان بهزیستی کشور است.

تبصره 12ـ  درآمدهای اختصاصی سازمان بر اساس دستورالعمل هایی که در چارچوب اهداف و وظایف سازمان توسط رئیس سازمان بهزیستی تعیین می شود به مصرف خواهد رسید.

هرگونه پرداخت از محل درآمدهای اختصاصی به کارکنان سازمان به جز کارکنان و اشخاصی که با تلاش یا مشارکت خود موجب افزایش درآمدهای اختصاصی شده اند ممنوع می باشد.

تبصره 13ـ  آن دسته از کارکنان غیر رسمی کادر ثابت موسسات و واحدهای واگذاری که در تاریخ تصویب این قانون به دفاتر ستادی سازمان بهزیستی کشور منتقل می شوند، در صورتیکه تابع مقرارت قانون کار نبوده و به طور تمام وقت به خدمت اشتغال داشته باشند بر اساس ضوابط ماده 150 قانون استخدام کشوری از تاریخ واگذاری نوع خدمتشان به رسمی کشوری تبدیل می گردند و مقررات تطبیق وضع استخدامی درباره آنها به مورد اجرا گذارده می شود و ما به التفاوت به عنوان تفاوت تطبیق قابل پرداخت خواهد بود.

کارکنان موسسات و واحدهای واگذاری که مشمول مقررات استخدامی تأمین اجتماعی می باشند و به دفاتری ستادی منتقل می شوند، تبدیل وضعشان بر اساس آخرین شغل مورد تصدی در زمان واگذاری صورت می گیرد.

چنانچه در اثر تبدیل نوع خدمت به رسمی کشوری مبلغی از دریافتی آنان کسر شود، مابه التفاوت به عنوان تفاوت تطبیق پرداخت خواهد شد.

تبصره 14ـ به سازمان بهزیستی کشور اجازه داده می شود تا تصویب سازمان و تشکلات آن توسط امور اداری و استخدامی کشور، حداکثر برای مدت 6 ماه به طور آزمایشی سازمان و تشکیلات مورد نیاز را تنظیم و با استفاده از نظرات مشورتی سازمان امور اداری و استخدامی کشور به مورد اجرا گذارد.

تبصره 15ـ با تصویب این قانون و آیین نامه های اجرایی مربوط، آن قسمت از قوانین و مقررات که با مفاد این ماده واحده و تبصره های آن مغایر باشد لغو می شود.

تبصره 16ـ  سازمان بهزیستی کشور می تواند در جهت پیشگیری، تشخیص و جلوگیری از شدت معلولیت ها طبق ضوابط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مراکز توانبخشی پزشکی را در چارچوب تشکیلات موجود سازمان ایجاد نماید.