به گزارش روابط عمومی اداره کل بهزیستی استان اصفهان، سید حسن موسوی چلک با طرح این سوال که آیا مددکاری اجتماعی در ایران و سازمان بهزیستی جایگاه واقعی خود را دارد یا خیر و ارتباط آن با سلامت اجتماعی چگونه است، اظهار کرد: در گذشته تابلوی مددکاری اجتماعی را تنها در چند سازمان مشاهده می‌کردیم اما امروزه شاهد توسعه مددکاری اجتماعی در سازمان‌های مختلف هستیم و می‌توان گفت مددکاری اجتماعی ایران از نظر کمی توسعه خوبی پیدا کرده است.
وی با بیان اینکه نزدیک ۳۰ سازمان مشغول به ارائه خدمات مددکاری اجتماعی هستند، افزود: نهادهای نظامی، قضایی، بانک‌ها، وزارت راه، صنایع تا بهزیستی، زندان، کمیته امداد، بنیاد شهید و دیگر جاهای مختلف بهره‌مند از حضور مددکاران هستند و این مساله یک موفقیت محسوب می‌شود.
معاون سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور ادامه داد: توسعه کمی، توسعه‌ای خوب و متفاوتی است و شاید این تفاوت به دلیل شرایط متفاوت جامعه ما و احساس نیاز به خدمات باشد. اما در واقع باید به توسعه کیفی مددکاری اجتماعی مقداری به تردید نگاه کرد. آنچه که انجام می‌دهیم همه ظرفیت‌ها و قابلیت‌های حرفه‌ای است که مددکاری اجتماعی دارد لذا لازم است بر توسعه کیفی سرمایه‌گذاری بیشتر و از تمام روش‌های شش‌گانه مددکاری اجتماعی استفاده کنیم.
رئیس انجمن مددکاری ایران یادآور شد: امروز شاید وجه غالب خدمات مددکاری اجتماعی در ایران، مددکاری اجتماعی فردی است. فرقی نمی‌کند در بهزیستی، کمیته امداد، بنیاد شهید و یا در بخش‌های خصوصی همین غالب است. لذا در تمام سازمان‌های که خدمات مددکاری اجتماعی را ارئه می‌کنیم عمدتا از یک روش استفاده می‌کنیم و این موضوع نشان می‌دهد بر روی توسعه کیفی باید کار کرد.
موسوی چلک خاطرنشان کرد: نکته بعدی که باید در حوزه مددکاری اجتماعی بر آن تمرکز کرد؛ تجربه‌نگاری خدمات مددکاری اجتماعی و تجربه‌نگاری افرادی است که در این حوزه مشغول به فعالیت هستند. منظور از تجربه‌نگاری صرف ساخت مستند نیست که البته مستند، یکی دیگر از کارهایی است که باید بر آن تمرکز داشت.
معاون سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: معمولا اطلاعات در ذهن افرادی است که تجربه دارند و مشغول فعالیت هستند ولی تجربه‌نگاری معمولا در کشور در حوزه‌های مختلف به ویژه در حوزه‌های اجتماعی مغفول مانده است.
رئیس انجمن مددکاری ایران با اشاره به اینکه تجاربی حوزه مددکاری اجتماعی منحصربفرد است، خاطرنشان کرد: ما ضمن اینکه ضعف دانش تجربه‌نگاری داریم اهتمام کمتری هم نسبت به این مهم داریم. تجارب و درس‌آموخته‌های ما، متعلق به من به عنوان یک فرد نیست؛ تجارب مددکاران، سرمایه کشور و سرمایه حرفه‌ای است که ما در آن کار می‌کنیم و این سرمایه را هم در سطح جغرافیای ایران و هم در سطح بین‌الملل باید به کار گرفت و برای آن باید تدبیر و تبیینی اتخاذ کرد و آن را به اشتراک گذاشت.
موسوی چلک ادامه داد: نکته دیگر در بهزیستی است؛ واقعیت این است که مددکاری اجتماعی در سازمان بهزیستی، سازمانی که مولود ۱۵ بنیاد و نهاد که محور خدمات اجتماعی قبل از انقلاب بود در چندسال اخیر جایگاه ضعیفی پیدا کرده است و این تضعیف رویکردهای علمی مددکاری اجتماعی و اصول حرفه‌ای و اخلاقی در سازمان بهزیستی کشور است و امروز بارها در جایگاه‌های مختلف اشاره کرده‌ام سازمان‌هایی که دیرتر از بهزیستی، مددکاری اجتماعی را شروع کردند امروز از سازمان بهزیستی جلوتر هستند و این واقعیت تلخی است.
وی توسعه علمی خدمات مددکاری اجتماعی و ارتقاء کلینیک‌های مددکاری را یکی از ماموریت‌ها عنوان کرد و افزود: کلینیک مددکاری اجتماعی، برند تخصصی بخش خصوصی است البته این به منزله تضعیف سایر مراکز نیست. شرکای سازمان بهزیستی اگر خدمات مددکاری اجتماعی ارئه می‌دهند، همه موظف به سرمایه‌گذاری بر توسعه کیفی هستیم. لذا باید کمک کنیم مددکاری اجتماعی در سازمان‌ها شکل بگیرد و به جایگاه مطلوب در سازمان بهزیستی برسد.
معاون سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: این فرصتی برای توسعه کیفی مددکاری اجتماعی در تعامل با سایر رشته‌ها است. ما نگاه تک بعدی به مددکاری اجتماعی نداریم. هیچ خدمتی در بهزیستی نیست که مددکاران اجتماعی به تنهایی بتوانند ارائه دهند. کار در بهزیستی به گونه‌ای است که باید تمرین کرد از ظرفیت‌های بین‌رشته‌ای و درون‌سازمانی و برون‌سازمانی به موقع و درست استفاده کرد.
موسوی چلک تصریح کرد: اگر نگاه به گذشته داریم در آن نخواهیم ماند بلکه از تجارب موفق برای چشم‌انداز جدید مددکاری در بهزیستی و تصویرآینده روشن بهره خواهیم برد.
رئیس انجمن مددکاری ایران گفت: یک سازمان اجتماعی باید سازمان آینده‌نگر و آینده‌پژوه و آمادگی برای پاسخگویی به نیاز ۱۰ سال آینده را داشته باشد. باید به دور از رویکرد انفعالی با بهره‌گیری از ظرفیت‌های مردمی و تشکل‌های مدنی با رویکرد محلی مبتنی بر شواهد بتوان فعالانه اقداماتی انجام داد که موجب رضای خدا و خلق باشد.
وی گفت: کمک به ارتقاء کیفیت زندگی و کمک به توسعه شاخص‌های سلامت اجتماعی دو ماموریت عمده مددکاران اجتماعی است و به همین دلیل از آنها به عنوان سفیران سلامت اجتماعی یاد می‌شود.
معاون سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در پایان یادآور شد: در آخرین تعریف فدراسیون جهانی مددکاران اجتماعی، هدف غایی مددکاری اجتماعی چیزی جز "به‌زیستن" اجتماعی مردم نیست.
نظر شما