مطالبه اجرای دقیق سهمیه سه درصد اشتغال
نماینده جامعه نابینایان با تأکید بر ضرورت نظارت اجرایی گفت: «سهمیه سه درصد استخدام، حقی مصرح در قانون است. با این حال، دستگاههای مختلف یا از اجرای آن خودداری میکنند یا افراد پذیرفتهشده را در کمیسیونهای پزشکی رد مینمایند. انتظار ما ایجاد سازوکار نظارتی ملی با محوریت دیوان محاسبات و مجلس است تا هیچ دستگاهی نتواند از مسئولیت خود شانه خالی کند.»
وی افزود: «ارزیابی باید بر اساس توانمندی شغلی فرد انجام گیرد، نه صرفاً نوع محدودیت جسمی.»
چالش معیشتی و ضرورت بازنگری در مستمریها
نماینده افراد دارای معلولیت ضایعه نخاعی با اشاره به بندهای حمایتی قانون مصوب ۱۳۹۷ گفت: «قانون صراحتاً تأکید دارد دولت باید امکانات متناسب با هزینه زندگی افراد دارای معلولیت را فراهم کند؛ در حالیکه مستمری فعلی با تورم و شرایط اقتصادی به هیچ عنوان تطابق ندارد و حتی هزینه یک داروی تخصصی هم از این رقم بیشتر است.»
وی افزود: «افزایش مستمری باید بر پایه شاخص هزینه معیشت خانوار تعیین گردد، نه صرفاً درصد ثابت سالانه.»
ضرورت نگاه فرابخشی به مناسبسازی
نماینده افراد دارای معلولیت جسمی–حرکتی با اشاره به استمرار موانع فیزیکی در فضاهای شهری و عمومی اظهار کرد: «همچنان بخش قابل توجهی از معابر، پایانههای حملونقل، مراکز درمانی و حتی ساختمانهای خدمات عمومی برای تردد و استفادهی توانخواهان مناسبسازی نشده است.»
وی افزود: «مناسبسازی نباید در حد حذف پله یا نصب رمپ خلاصه شود؛ بلکه باید شبکهای از زیرساختهای دسترسپذیر، تجهیزات حملونقل، سرویسهای بهداشتی و مبلمان شهری متناسب با نیازهای متنوع افراد دارای معلولیت طراحی و اجرا گردد.»
او با تأکید بر وظیفه قانونی دستگاههای اجرایی بیان کرد: «مطابق ماده ۲ قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت، همه دستگاهها مکلفاند طرحهای عمرانی و خدماتی را با رعایت اصول دسترسپذیری اجرا کنند، اما در عمل هنوز بهزیستی باید بار اصلی مطالبهگری را به دوش بکشد. انتظار ما تشکیل کارگروه فرابخشی در سطح استان برای نظارت مستمر بر اجرای پروژههای شهری است تا مفهوم “شهر برای همه” بهصورت واقعی محقق شود.»
دغدغههای خانوادههای دارای فرزند اوتیسم
نماینده این گروه با بیان مشکلات آموزشی و فرهنگی بیان کرد: «بخشی از دشواریهای خانوادههای اوتیسم، ناشی از نبود شناخت کافی در مدارس و جامعه است. باید معنای تفاوتهای رفتاری این کودکان برای عموم مردم روشن شود. نبود آگاهی موجب اضطراب برای خانواده و طرد اجتماعی کودک میشود.»
او افزود: «هزینههای توانبخشی مستمر، از جمله گفتار درمانی و کار درمانی، بدون پوشش بیمهای قابل مدیریت نیست و لازم است پوشش بیمه پایه به خدمات توانبخشی گسترش یابد.»
وضعیت ناشنوایان و لزوم تقویت خدمات مشاورهای
نماینده ناشنوایان استان با اشاره به نرخ بالای طلاق در میان زوجهای ناشنوا گفت: «علت اصلی، کمبود مشاوران مسلط به زبان اشاره در مراکز مشاوره خانواده است. آموزش این مهارت باید در نظام صدور مجوز فعالان حوزه روانشناسی و مشاوره الزامی شود.»
وی تصریح کرد: «ناشنوایان نیازمند اعتماد متقابل و ارتباط مؤثر هستند؛ در غیاب مشاور آشنا با وضعیت آنان، خدمات مشاوره سنتی به نتیجه نمیرسد.»
مطالبات کوتاهقامتان و گستره نامناسبسازی شهری
نماینده کوتاهقامتان گفت: «ما در متون قانونی گروه مجزا محسوب نشدهایم و حتی برخی سامانههای ثبت اطلاعات از ورود ما خودداری میکنند. این حذف آماری باعث میشود در برنامهریزیهای ملی جایی نداشته باشیم.»
وی ادامه داد: «مناسبسازی نباید فقط به ورودی ساختمانها و پلهای عابر خلاصه شود. تجهیزات شهری همچون خودپرداز، صندلی اتوبوس، باجه خدمات بانکی و حتی مبلمان پارکها باید متناسب با قد و شرایط استفاده کوتاهقامتان طراحی گردد.»
نظر شما